Τροχαία ατυχήματα σε παιδιά: ποιοι είναι οι παράγοντες
Τα τροχαία ατυχήματα φαίνεται να παίρνουν διαστάσεις πανδημίας κάθε χρόνο, με σοβαρές επιπτώσεις για το Δημόσιο Σύστημα Υγείας και με επιβάρυνση των οικονομικών δεικτών του κράτους αλλά και της ευρύτερης αναπτυξιακής του πορείας.
Οδική κυκλοφορία και τροχαία ατυχήματα
Παρά την όποια βελτίωση του οδικού συστήματος της χώρας, με μείωση των θανάτων κατά 56% (ΕΛΣΤΑΤ), η Ελλάδα συνεχίζει να κατέχει μία από τις πρώτες θέσεις μεταξύ των χωρών της Ε.Ε. όσον αφορά τα τροχαία ατυχήματα σε παιδιά που χάνουν τη ζωή τους. Τα παιδιά και οι νέοι, ηλικίας μέχρι 25 ετών, αποτελούν τους πιο ευάλωτους χρήστες του δρόμου με τα τροχαία δυστυχήματα να είναι η κύρια αιτία θανάτου τους (περίπου 600 άτομα νεαρής ηλικίας να καταλήγουν ετησίως από τροχαία).
Ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου;
Οι παράγοντες κινδύνου, όσον αφορά τα παιδιά μικρότερης ηλικίας και την εμπλοκή αυτών σε τροχαιο ατύχημα ποικίλουν:
1. Σχεδιασμός οδικού δικτύου μη φιλικού προς τους χρήστες του:
Ανύπαρκτα πεζοδρόμια, αόρατες διαβάσεις, αυξημένη κυκλοφορία και επιθετική συχνά συμπεριφορά των οδηγών που καταπατούν τα όρια ταχύτητας ή είναι αφηρημένοι, ανεπαρκής φωτισμός, έλλειψη παιδικών χαρών και πάρκων για παιχνίδι, αποτελλούν ορισμένους μόνο από τους λόγους που το περιβάλλον από μόνο του δίνει πρόσφορο έδαφος για τροχαία ατυχήματα σε παιδιά.
2. Ωριμότητα κρίσης και κινητικών δεξιοτήτων των παιδιών:
Σε αυτό το σημείο αξίζει, ίσως, να σταθούμε λίγο περισσότερο καθώς συχνά κάνουμε το λάθος να αντιμετωπίζουμε τα παιδιά σαν μια μίνι εκδοχή των ενήλικων εαυτών μας. Περιμένουμε από αυτά να δράσουν και να αντιδράσουν στις συνθήκες που επικρατούν στον δρόμο με τον ίδιο τρόπο που κάνουμε εμείς χωρίς να αναγνωρίζουμε τους φυσικούς τους περιορισμούς:
- Περιορισμός μεγέθους: Ένα παιδί είναι πιο μικρόσωμο από έναν ενήλικα και δεν διαθέτει το απαραίτητο ύψος για να δει και να εκτιμήσει την κίνηση στο δρόμο γύρω του.
- Περιορισμός όρασης: Τα παιδιά έχουν λιγότερο ανεπτυγμένη την αντίληψη του βάθους με αποτέλεσμα να δυσκολεύονται να καταλάβουν ποια είναι η απόσταση που τα χωρίζει με άλλα αντικείμενα, ιδιαίτερα όταν αυτά βρίσκονται σε κίνηση.
- Περιορισμός ακοής: Τα παιδιά δεν μπορούν να διακρίνουν από ποια κατεύθυνση έρχεται ο ήχος και άρα ένα αυτοκίνητο, ούτε να εκτιμήσουν την ταχύτητά του.
- Περιορισμός προσοχής: Η προσοχή των μικρών παιδιών εύκολα αποσπάται και καθώς είναι ενεργητικά και συχνά παρορμητικά δεν είναι λίγες οι πιθανότητες να τρέξουν ξαφνικά στον δρόμο.
- Περιορισμός κρίσης: Είναι δύσκολο για ένα παιδί να κρίνει πότε είναι ασφλής η διέλευση ενός δρόμου βάση ταχύτητας και απόστασης από τα αυτοκίνητα εν κινήσει.
Τα παραπάνω επιβεβαίωσε και η μελέτη που έγινε από το Πανεπιστήμιο της Αϊόβα, η οποία έδειξε ότι τα παιδιά ως την ηλικία των 12 ετών δυσκολεύονταν να διασχίσουν τον δρόμο με ασφάλεια (8% είχαν ατύχημα σε προσομοίωση που έγινε) και μόνο από την ηλικία των 14 ήταν σε θέση να περάσουν χωρίς πρόβλημα.
Τι πρέπει να καταλάβουμε
Safety is 30% Common Sense, 80% Compliance and
the rest is good luck
Barry Spud, author
H εκπαίδευση στην οδική ασφάλεια από μικρή ηλικία είναι καίριας σημασίας, καθώς αποτελεί μια δεξιότητα που μαθαίνεται. Όπως ξεκινάνε να μαθαίνουν τα παιδιά αγγλικά, πιάνο ή χορό από πολύ νωρίς στη ζωή τους, με την ίδια λογική μπορούν και πρέπει να μάθουν πώς να κυκλοφορούν με ασφάλεια στον δρόμο.
Αυτό είναι το μήνυμα όσο και η προσέγγιση του Safe On Road, όπου παράλληλα προετοιμάζουμε μέσα από τη βιωματική μάθηση όχι μόνο να γίνουν τα παιδιά πιο προσεκτικοί πεζοί, αλλά ταυτόχρονα και ως οδηγοί να συμβάλλουν στην ασφάλεια των πεζών.
