Παιδί και Οδηγική Ασφάλεια: Σε ποια ηλικία πρέπει να ξεκινάει η εκπαίδευση;
Τα παιδιά γίνονται χρήστες του δρόμου από την πρώτη κιόλας ημέρα της γέννησής τους. Ταξιδεύουν ως επιβάτες σε ιδιωτικές και δημόσιες συγκοινωνίες, περπατούν ή κάνουν ποδήλατο, και όταν μεγαλώσουν γίνονται τα ίδια οδηγοί.
Μέχρι, όμως, να φτάσει η στιγμή που θα καθίσουν πίσω από το τιμόνι ενός αυτοκινήτου ή μοτοσυκλέτας, παρακολουθούν και συγκεντρώνουν πληροφορίες διαμορφώνοντας στάση και συμπεριφορές οδικής ασφάλειας από το εξωτερικό τους περιβάλλον. Μέσα από μια σειρά επιρροών, συμπεριλαμβανομένης της οικογένειας, των φίλων και συμμαθητών, του σχολείου, καθώς και των μέσων ενημέρωσης, αντλούν εικόνες και αποτυπώνουν μιμητικά τρόπους οδικής και οδηγικής συμπεριφοράς.
Είναι, επομένως, σημαντικό να αντιληφθούμε εγκαίρως ότι «παιδί και οδηγική ασφάλεια» είναι το ίδιο σε νόημα και βαρύτητα με το «παιδί και ανάπτυξη».
Σε ποια ηλικία πρέπει να ξεκινάει η εκπαίδευση οδηγικής ασφάλειας και συμπεριφοράς;
Τα πρώτα χρόνια διαρκούν μια ζωή.
Τα παιδιά δε γεννιούνται με έμφυτες δεξιότητες και αντίληψη του περιβάλλοντος και των κινδύνων που αυτό κρύβει. Μαθαίνουν, όμως, από τη στιγμή που έρχονται στον κόσμο, να αναπτύσσουν ικανότητες και δεξιότητες μέσα από συνεχή εξάσκηση και επανάληψη. Από νωρίς, επομένως, μπαίνουν και χτίζονται τα θεμέλια για τη συμπεριφορά που θα αναπτύξουν και ως ενήλικες στη μετέπειτα ζωή τους.
Έτσι, με την ίδια λογική που διδάσκουμε τα παιδιά πώς να κρατάνε το κουτάλι και να τρώνε μόνα τους, ή να βάζουν παπούτσια και να μην ακουμπάνε τις πρίζες, μπορούμε να τα βοηθήσουμε να αποκτήσουν συνείδηση για σωστή και ασφαλή οδηγική συμπεριφορά.
Είναι σημαντικό, επομένως, να ξεκινά η εκμάθηση από μικρή ηλικία και να συνεχίζεται κατά τη διάρκεια των σχολικών ετών προκειμένου τα παιδιά να χτίσουν γνώσεις, δεξιότητες και να αποκτήσουν τις απαραίτητες εμπειρίες που θα επιφέρουν αποτελεσματική αλλαγή συμπεριφοράς.
Η βιωματική εκπαίδευση είναι η πιο αποτελεσματική
Η μάθηση οδηγικής ασφάλειας και συμπεριφοράς τα πρώτα χρόνια είναι περισσότερο μιμητική και θεωρητική (βλέπουν και κάνουν).
Καθώς, όμως, τα παιδιά μεγαλώνουν μπαίνουν στην εφηβεία. Μία κρίσιμη φάση, όπου έρχονται συχνά αντιμέτωπα με επιρροές που τα ωθούν να υποτιμούν καταστάσεις και να εκθέτουν τον εαυτό τους σε κίνδυνο.
Σε αυτό το σημείο, η εκπαίδευση με τρόπο βιωματικό, εστιάζοντας στις κοινωνικές και προσωπικές δεξιότητες τους, συμβάλλει στο να μπορούν τα παιδιά να κάνουν ασφαλέστερες επιλογές και να αντιλαμβάνονται ορθότερα τις καταστάσεις υψηλού κινδύνου.
Η σπουδαιότητα του δίπτυχου «παιδί και οδηγική ασφάλεια»
Καθώς η κυκλοφορία στους δρόμους αυξάνεται ολοένα και περισσότερο, είναι σημαντικό για όλους μας να διδάξουμε στα παιδιά από νωρίς τους κανόνες για ασφαλή οδηγική συμπεριφορά.
Ξεκινώντας την ευαισθητοποίηση των παιδιών σε θέματα ευθύνης και σωστής κοινωνικής συμπεριφοράς από την προσχολική ηλικία και αυτήν του Δημοτικού σχολείου, τα προετοιμάζουμε καλύτερα για τις προκλήσεις της εφηβείας και την σωστότερη τοποθέτηση τους ως ενήλικες.
